ด้วยความรักและอาลัยถึงแม่

บทความนี้จัดทำเพื่อเป็นการไว้อาลัยแด่ คุณแม่ทองอยู่  แดงชาติ ผู้เป็นที่รักของลูกหลาน

แม่ทองอยู่ แดงชาติ พ.ศ. 2479 – 2565

ลูกสาวกำนัน

คุณแม่ทองอยู่ แดงชาติ เกิดและเติบโตในครอบครัวใหญ่เป็นลูกสาวคนโตของ กำนันสายหยุด อินทร์เปลี่ยน กำนันตำบลลำปลาทิวในสมัยนั้น กับ คุณแม่บุญเหลือ สมปาง ชีวิตลูกสาวกำนันไม่ได้สะดวกสบายเหมือนภาพในละครทีวี เพราะด้วยความที่เป็นลูกสาวคนโตและมีน้องๆในท้องเดียวกันอีก 7 คนและน้องต่างมารดา อีก 7 คน จึงต้องรับบทดูแลน้องๆตั้งแต่ยังเล็ก จนเมื่อเข้าสู่วัยสาวก็พบรักและแต่งงานกับพ่อจำรัส แดงชาติ ยึดอาชีพทำนาปลูกข้าวสร้างครอบครัวปลูกเรือนอยู่ริมคลองหน้าวัดบึงบัว พร้อมให้กำเนิดลูกๆทั้ง 4 คน คือ เยาว์ หยง เอื้อม อ้อ

น่าจะเป็นรูปที่แม่สาวที่สุดเท่าที่พวกเรามี แม่ตัวเล็กๆอุ้มลูกอยู่ขวามือ ในงานบวชน้องชายแม่ น้าเสริฐ กำนันหยุดนั่งอยู่มุมขวามือ ส่วนแม่บุญเหลือนั่งอยู่ด้านหลังนาคทางขวามือ

แม่ผู้ส่งเสริมให้ลูกๆทุกคนได้เล่าเรียนสูงที่สุด

สมัยก่อนการส่งเสริมให้ให้ลูกได้รับการศึกษาขั้นสูงดูจะเป็นเรื่องที่ห่างไกลเกินความพยายามของคนชายขอบเมืองที่ยึดอาชีพเกษตรกรรมทำนาเป็นหลัก ถูกทัดทานจากคนรอบข้างอยู่บ้างแต่พ่อจำรัสและแม่ทองอยู่ก็ไม่ได้ลดความพยายามในการส่งเสียลูกๆทั้ง 4 คน จนจบการศึกษาสูงสุดตามความสามารถของแต่ละคน

รูปวันรับปริญญาบัตรกับในหลวงรัชกาลที่ 9 ของแม่เยาว์

ฟังพ่อพูดถึงความลำบากสมัยก่อนและวิสัยทัศน์ของพ่อกับเรื่องการศึกษาของลูกๆ จากคลิปด้านล่าง

จากชาวนาสู่แม่ค้า

ด้วยความที่มีฐานะไม่ได้ร่ำรวย  อาชีพทำนาดูเหมือนจะไม่พอส่งเสียลูกๆทุกคนให้ได้เล่าเรียนตามที่ตั้งใจ จึงพยายามหารายได้เสริมโดยการเป็นแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวโดยปลูกเพิงเล็กๆริมคลองหน้าวัดบึงบัว พ่อจำรัสขายน้ำแข็งไส โอเลี้ยงควบคู่ไปด้วย และจุดนี้เองเพิงก๋วยเตี๋ยวแม่ทองอยู่จึงเป็นเหมือนจุดแวะพัก จุดนัดพบ นั่งผ่อนคลายทานก๋วยเตี๋ยวหรือแม้กระทั่งเล่นหมากรุกของคนในละแวกบึงบัว

เพิงร้านก๋วยเตี๋ยวของแม่ หน้าวัดมุมขวาสุดเทียบกับปัจจุบัน

ชีวิตติดวัดและจุดเริ่มต้นความเป็นป้าอยู่ของใครหลายๆคน

ในช่วง พ.ศ. 2517 เริ่มมีการก่อสร้างนิคมอุตสาหกรรมในที่นาและที่อยู่อาศัยเดิม จึงต้องย้ายข้ามฝั่งคลองมาอยู่ฝั่งเดียวกับวัดแต่ก็ยังตั้งอยู่ในทำเลใกล้วัดเหมือนเดิม เพราะฐานลูกค้าคือคนที่มาที่วัดทำบุญหรืองานพิธีต่างๆ โดยเลิกทำนาและเปิดร้านขายของชำเป็นหลักอย่างจริงจัง  ถือว่าเป็นร้านขายของชำร้านแรกๆ  ของชุมชนเลยก็ว่าได้  ชุมชนเริ่มขยายใหญ่ขึ้นตามการพัฒนาของนิคมอุตสาหกรรม ฐานลูกค้าจากคนในท้องถิ่นพื้นที่เดิมก็เพิ่มเป็นลูกค้าที่เป็นคนต่างถิ่นมาอาศัยหางานทำในโรงงานอุตสาหกรรม จุดนี้เองจึงทำให้แม่ทองอยู่ แดงชาติ กลายเป็นที่รู้จักของคนทั่วไปในภาพของแม่ค้ามากหน้าตาอบอุ่นใจดี มีรอยยิ้มสวยงาม และด้วยความที่เป็นพี่สาวคนโตของน้องๆ จึงทำให้ลูกๆหลานนับถือเรียกติดปากกันตามมาว่า “ป้าอยู่”  รวมไปถึงลูกค้าทั่วไปที่มาซื้อของที่ร้านค้าด้วยเช่นกัน

ป้าอยู่กับน้าลำเจียก หน้าร้านของชำสมัยย้ายร้านมาอยู่ที่ปัจจุบันแล้ว

เป็นที่นับถือและเสาหลักให้น้องๆ

บทบาทพี่คนโตที่แม่ทองอยู่ได้รับเหมือนปลูกฝังให้ตัวแม่เองเป็นคนที่มีนิสัยอ่อนโยน โอบอ้อมอารีเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นอยู่เสมอ  โดยเฉพาะน้องๆร่วมถึงลูกหลานใกล้ชิดด้วย

รางวัลคนดีศรีบึงบัวและแม่ดีเด่น

เรื่องราวที่เขียนถึงแม่ข้างต้นจะไม่มีความหมายเลยถ้าไม่มีเครื่องพิสูจน์หรือคำยืนยันจากบุคคลคนภายนอก  รางวัลคนดีศรีบึงบัวเป็นรางวัลที่ได้รับมอบจากชุมชนบึงบัวเมื่อปี พ.ศ. 2557  และรางวัลแม่ดีเด่นที่ได้รับคัดเลือกจากสำนักงานเขตลาดกระบัง คำว่า “คนดี” ในบางครั้งฟังดูแล้วยังเป็นปัจเจคหรือเรื่องเฉพาะบุคคลอยู่มาก ความหมายของคำว่า “คนดี” ในมุมมองของแต่ละคนต่างกัน  สำหรับพวกเราลูกหลานของแม่แล้ว

แม่คือคนดีที่เป็นแบบอย่างและสอนให้ลูกมีจิตใจเมตตา ไม่เอารัดเอาเปรียบผู้อื่น

แม่คือคนดีที่เป็นแบบอย่างของความอดทน มานะอุตสาหะ

แม่คือคนดีที่สอนให้รักสามามัคคีกันในครอบครัว 

แม่มารับรางวัลแม่ดีเด่นที่เขตลาดกระบัง

แด่แม่ผู้เป็นที่รักของลูกหลาน

เรื่องราวที่เกี่ยวกับแม่ตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา  คำสอนของแม่ที่พยายามปลูกฝังพร่ำสอนในฐานะลูกหลานจะถูกบันทึกไว้ในดวงจิตของลูกหลานทุกคน….

ถึงตัวแม่จะจากไป  แต่ความทรงจำยังคง “อยู่”

รักแม่อยู่

จากลูกหลานทุกคนในครอบครัว

ชีวิตคนเราเหมือนสายหมอกในยามเช้า งดงามน่ารื่นรมย์อยู่ชั่วครู่ เมื่อตะวันทอแสงกล้า หมอกนั้นก็สลายหายไป เป็นเช่นนี้วันแล้ววันเล่าตั้งแต่โลกนี้ถือกำเนิดมา แล้วก็จากไปไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า

 

สามารถส่งข้อความไว้อาลัยถึงแม่ได้ ที่กล่องความคิดเห็นด้านล่าง หลังจากส่งข้อความแล้วข้อความจะมองเห็นในวันถัดไป

12 thoughts on “ด้วยความรักและอาลัยถึงแม่

    • เล็ก(หลิน) กลิ่นสุวรรณ จิตทวีวรรณ says:

      น้าอยู่ในความทรงจำที่ไม่เคยลืม น้าอยู่เป็นคนจิตใจดี มีเมตตา เคยได้รับความกรุณา ได้อาศัยพึ่งใบบุญ น้ามีน้ำใจ มีเมตตาให้กับเด็กคนหนึ่งที่ไม่ใช่ญาติ แต่สิ่งที่ได้รับเผื่อแผ่มาถึงเสมอเหมือนเป็นญาติ เป็นลูก น้าไม่เคยดุว่าแม้แต่คำเดียว ลูกน้าได้อะไร เด็กคนนี้ก็ได้รับด้วย ทุกคนในครอบครัวของน้า มีจิตใจดี มีน้ำใจ เอื้อเฝื้อเผื่อแผ่ มีเมตตา จะขอจดจำไว้ตลอดไปค่ะ

      • เล็ก(หลิน) กลิ่นสุวรรณ จิตทวีวรรณ says:

        เพราะน้าอยู่เป็นคนดี จิตใจดี วันนี้จึงมีคนมาส่งน้าขึ้นสวรรค์จำนวนมากมาย เชื่อว่าน้าจะได้ไปอยู่บนสรวงสรรค์ที่จะทำให้น้ามีความสุขที่สุดค่ะ

  1. ศิริกัลยา วรรณสุข says:

    อาลัยรักคุณย่าทวด
    ขอให้ไปสู่ภพภูมิที่ดี บนสรวงสรรค์นะคะ
    🙇น้องเนเน่

  2. ครูสมฤดี says:

    ขอให้คุณยายขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า ด้วยรักและอาลัยยิ่งค่ะ

  3. ยุวรรณดา แดงชาติ says:

    คิดถึงย่าสุดหัวใจ หากโลกหลังความตายมีจริง วันนึงเราคงได้พบกัน ย่าเป็นคนที่มีความรักให้ทุกคนจนล้นปรี่ รอยยิ้มย่าจะอยู่ในภาพจำของหนูเสมอในทุกเวลาที่คิดถึงย่า ขอให้ย่าเดินทางไปสู่สุขติ รักและอาลัย

  4. ทับทิม ภู่พลับ says:

    ภาพจำตั้งแต่เล็กจนโตที่ผ่านมา
    ย่าคือผู้หญิงเก่งและแกร่ง นอกจากแม่ทิพย์แล้ว ตุ๊กตาของย่าอยู่ก็มีย่าอยู่เป็นต้นแบบในเรื่องความเข้มแข็ง อดทน รักพี่รักน้อง
    ตายังจำได้เมื่อสมัยเป็นนักเรียนวัดบึงบัว
    ตอนพักกลางวันตาจะมาช่วยย่าขายน้ำแข็ง แล้วก็จะได้กินก๋วยเตี๋ยวฟรี
    พอเลิกเรียนก็จะต้องแวะอ่านหนังสือพิมพ์ที่มีที่ร้านย่าที่เดียวก่อนกลับบ้าน
    สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้ในตอนนั้นคือความรักความเมตตาของปู่รัสกับย่าอยู่ที่มีให้เด็กหญิงคนหนึ่งตลอดมา
    ด้วยความรักและเคารพอย่างที่สุด

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *